Hiçbir zaman bitmeyecek, kıyamete kadar gidecek olan bir savaş içerisindeyiz.
Bu savaşın seninle, benimle yâda onunla bir alakası yok, dinle imanla da bir alakası yok.
Bu bir nefis savaşıdır,
Bu var olma sürecinde güç savaşıdır.
Doymak bilmeyen insanoğlunun açgözlülük savaşıdır.
Dinle alakalı olsa Peygamber efendimizle birlikte başlardı savaşlar yâda Kabil, Habili öldürmezdi güzellik uğruna.
Bu doğruyla yanlışın savaşıdır.
Bizlerde bu savaşın taraftarları.
Kimine göre doğru olanlar kimine göre yanlış geldiği için savaşılıyor.
Araya kaynayan egolar, ben en iyisini bilirimler, benim olmalı sevdaları, arzular ve tutkular körüklüyor bu savaşları.
Biran dursak, beklide bir saniye düşünsek nerden gelip nereye gittiğimizi bi sorgulasak, tüm bu ateş sönecek.
Dün yoktum bugün varım yarın olmayacağım diyebilsek, buna da şükür desek inandığı dinin diliyle, kışttt desek şeytana mesela.
Bitecek bütün kavga.
Bazen de boyundan büyük işlere sarpa sarınca büyüler ateşimiz.
Önündeki işin en iyisini yapmaya değil de, dünya ekonomisine yön vermeye çalışıyoruz ya, işte orda bitiyoruz aslında.
Tereyi tereci satsa diyemiyoruz.
Tabi ki konuşulsa araştırılsa, derinlemesine analizler yapılsa.
Okusak okutsak.
Ama cehaletimizden kaynaklı çokbilmiş olmasak mesela.
Bazen atadan dededen kalma basmakalıplarımızı kırsak, acaba diyebilsek.
Kadınlar şiddet görürken, bu şiddete şiddetle karşı çıkarken, aynı kadınları çırılçıplak sabun reklamlarında oynatmasak.
Fırsatçılık yapmasak, tutturduğuna ticaretten uzak, zaaflardan faydalanmasak diyorum.
Bir saniye durup düşünsek.
Okusak, araştırsak, derinlemesine analizler yapsak.
Cahil kalmasak,
3 bin tl’lik iphone ile iş yok,
100 kiloluk beden ile et yiyemiyoruz demesek.
Bir saniye durup düşünsek.
Babalarımızın, dedelerimizin anlattığı yaşam şartlarına koysak kendimizi.
Eğitsek çocuklarımızı, adidas alamıyorum diye ağlamasa, onunki benden güzel diye serzeniş etmese.
Ya olmasaydı desek.
Bazen müziğe doysak, bazen kitaplara, bazen romantizme, bazen evlatlarımıza.
Hayatı yaşasak yarın yokmuş gibi.
İki çift laf etsek Mevlana kadar olmasa da gönül alan.
Bir tebessüm etsek yüreklere umut olan.
Bakışlarımızdan ezilmese insanoğlu ve biz ezilmesek insanoğlundan.
Bir saniye durup düşünsek, ne kadar çok şey var savaştan uzak yaşamaya değer olan.
Ama Savaş var.
Birde ben, sen, o.
