Berat Demirci’nin “Komitacılar ve Komisyonlar Kültürü” isimli köşe yazısı;
“Komitacılar ve Komisyonlar Kültürü”
Her şehre, hattâ her mahalleye resmî icazetli bir kültür baronu dikin. Bitirin hür tefekkürü, şiiri, nesiri ve mecmuayı. Baron diyorsam, sahte baron yani. Çünkü küçük burjuva, din soslu küçük burjuva… Tek çabaları onaylı eşraf kadrosundan şeref payı çıkarmak olacaktır.
Mecmua ki, hür tefekkürün kalesidir…
Tek tek düşürün bütün kaleleri; sadece turizme elverişli kültürel soytarılar kalsın. Kapansın bütün dergiler, mevkuteler yahut kuş kaldıranlarınızı edip ilan edin, köşelere yerleştirin. Patronajınıza tabi olmayanları ise ekip halinde bir nevi linç edin. Şapkanızı selamlamayan hiçbir baş kalmasın şehrinizde.
Belediye köfteci salonundan beslenen müteşairleriniz, lügate bakarak yazı yazan cahil müellifleriniz olsun. Ve akademilerin hesapsız iktidarından yallanan epistemik obezleriniz olsun kafidir.
On kişi ile seçilen, on bir kişi ile yemek yiyen parlamenterleri tekrar tekrar tepemize dikin. Yesinler, içsinler ve çimsinler. Arada bir “sahte nefs muhasebesi” olduğu artık anlaşılan, başarısız olduğunuz alanları da sıralamayı ihmal etmeyin. Maarif birinci sıra, kültür ikinci sırada; dahası canınızın sağlığı.
Bütün bunlar mümbit toprak kaybıdır, erozyondur. Vatanın beşer kadrosu açısından çölleşmesidir. Ama şunu da bilin: Son dakikayı fırsat bilip, son fidanı dikmek için çaba gösterenler geleceğe doğru dal budak salacak, çiçek açacak, meyve verecektir. Şu sizin tecime elverişli vicdanlarınız kısır kalacak, adınızı rahmetle anan çıkmayacaktır.
Gitti Fetö, geldi Metö oyunundan usandık. Durur sandık durmadı, düzelir dedik eğildi, geçer dedik geçmedi. Duracak, düzelecek ve geçecek azmi ve umuduyla kargıya dayanır gibi kaleme dayanarak sürdüreceğiz bu hayatı. Umutsuzluk haramdır, harami karşısında kaş çatmak bile eylemdir.
