Efsaneye göre Sultan Alaaddin Keykubat sefer sırasında ordusuyla Kızılcahamam sınırlarına geldiğinde köyde yaşayan yaşlı bir nine askerlere yayık ayranı ikram etmek ister . Taş bir oluğa doldurduğu ayranı askerler hem içer hem de kaplarına doldururken nine ısrarla ikram ettikçe onlar ; Ana Dolu Dolu derler ve güzellik odur ki ninenin ayranı hiç eksilmez ve koca bir orduyu da doyurur…
Anadolu ; Şimdilerde Artık Ne Kadar Dolu?
Efsanedir belki ama Anadolu topraklarına baktığımızıda da aynı ,ninenin ayranı misali yüzyıllar boyu insanlığı doyuran ve bitmeyen tükenmeyen bir kaynak olduğunu görmekteyiz,
Dünyada nadir rastlanan iklim çeşitliliği bitki örtüsündeki zenginlik yeraltı ve yerüstü kaynakları ,suyu ,havası, tarihi, doğası ,değerleri kültürü, yetiştirdiği ve adı asırlarca yaşayan tarihe mal olmuş kişileri kısacası bir hazine ,dünyanın gözbebeği bir coğrafya..Peki biz nasıl bir zenginliğe sahip olduğumuzun farkında mıyız? Yada bu zenginliklerimizden ne kadar istifade ediyor atalarımızdan devraldığımız bu vatanı ne kadar geliştirebiliyor evlatlarımıza ne kadar güvende bırakabileceğimizin muhasebesini yapıyor muyuz?
İşte burada asıl problem başlamakta değerli okuyucular;
Bu kadar zengin bitki örtüsüne sahipken hala turistik tesisler kurulabilsin diye ormanlar yakılmakta,maden çeşitliliği bu derece çokken sadece çıkartmakla yetinip işlenmek üzere yurtdışına ihraç edilmekte ve ne yazıktır ki işlenmiş haliyle tekrar satın alınmakta,tarımla uğraşan çiftçi hibrit tohumlara mahkum edilmekte endüstriyel tarım şöyle dursun geleneksel tarımı bile yaparken artık gelecek seneyi öngöremediğinden büyük şehirlere göç ederek asgari ücretlerle çalışmayı tarlasını ekmeye yeğlemekte,hayvancılık hakeza aynı durumda ,ithal etler ülkenin her yanında satılmakta ,saman bile ithal edilecek hale gelmekte,dolayısıyla çiftçi yavaş yavaş topraklarından tarlasından hayvanından uzaklaşarak bir nevi sürgün edilmekte…
Yatırımlar yine yabancı şirketlerin kendilerini olağanüstü garantiye alarak yapmış oldukları betonlara,yollara köprülere yapılmakta ,yerli ve milli olacağız denilerek çıkılan yolda ne kadar yerli ve milli varlığımız varsa tek tek yok edilmekte ve halk içler acısı bir halde kaderine terk edilmektedir.
Pandemi sürecinde daha bir önemi fark edilen kendi kendine yetebilen ülke olabilme, ancak tarımın hayvancılığın madenlerin kısacası sahip olduğumuz zenginliklerin kıymetinin bilinmesi ile mümkündür.
Ülke olarak dışa bağımlı politikadan vazgeçilerek kendi öz kaynaklarımızın işlenmesi ve sanayileşme yolunda bizi ilerletecek adımlar acilen atılmalıdır.
Anadolu topraklarının çağlar boyu dolu dolu gelmişken boşaltıldığını, değersizleştirildiğini ,kimsesizleştirildiğini,insanının kandırıldığını ve sahipsizleştirildiğini görmek içler acısı …
Lütfen bu toprakların kıymetini hep birlikte bilelim.
Eşsiz güzelliklerinle daha çok yaşa Anadolu!!!
Büyük Sivas Haber
