Gülşen Güçlü, 18 yıl önce maddi sebeplerden dolayı koruyucu aileye verdiği oğlunun kendisine gösterilmediğini iddia ediyor. Güçlü, Avusturya’daki çocuğunu görebilmek için yardım bekliyor.
Doğumdan sonra evlatlık verdiği oğlunu arıyor
İstanbul’da 2004 yılında özel bir hastanede doğum yapan Gülşen Güçlü, 1 haftalık oğlunu maddi imkansızlıklardan dolayı M.Y. ile Z.Y. isimli karı-kocaya verdi.
Çocuk Esirgeme Kurumu aracılığıyla koruyucu aile olan çift, iddiaya göre çocukla beraber Avusturya’ya gitti.
HER YIL GÖRME SÖZÜ ALDI, GÖREMEDİ
Her yıl çocuğunun Türkiye’ye gelip kendisine gösterileceğini söyleyen Gülşen Güçlü, ailenin çocuğu göstermediğini öne sürdü.
Hastalıklarından ve maddi imkansızlıklardan dolayı Avusturya’ya çocuğunu aramaya gidemediğini belirten Güçlü, çocuğunu ölmeden son bir kez görmek için yetkilerden yardım istedi.
18 YILDIR HASRET ÇEKİYOR
Şu an Bursa’da yaşayan ve 18 yıldır evlat hasreti çeken Gülşen Güçlü, “Ben 40 yaşında hastanede doğum yaptım. Bebeğim 3 günlükken beni aldılar avukatın yanına götürdüler. Avukat nereye ‘imza at’ dese attım. Çünkü benim okuma yazmam yoktu. Çok acılar çektim.
“1 HAFTA SONRA PİŞMAN OLUP GERİ İSTEDİM VERMEDİLER”
Ben 1 hafta sonra telefon ettim aileye, ’dayanamayacağım ben çocuğumu geri istiyorum’ dedim. ’O çocuğu alabilmek için 7 milyar para harcadık’ dediler. ’Ben mi aldım sizden parayı’ diye söyledim. ’Yok sen almadın’ dediler.”ifadelerini kullandı.
“KEŞKE AÇ KALSAYDIM DA VERMESEYDİM”
“Keşke aç kalsaydım da çocuğumu vermeseydim.” diyen Gülşen Güçlü, şöyle devam etti:
Yurt dışından her sene gelince çocuğunu göstereceğiz dediler. Ama sözlerinde hiç durmadılar. 18 senedir çok acı çektim. Sadece çocuğumu görmek istiyorum. İçi yanmıyor mu o ailenin. İçim yanıyor benim, kalbim acıyor. Benim oğlumun eniştesi beni sosyal medyadan arıyormuş. Tesadüfen karşılaştık adı Metin. Bana dedi ki ‘Canlı yayına çıkarsanız ben her şeyi anlatacağım’ dedi. ‘Ben baştan sona kadar yaşadığın durumu biliyorum’ dedi. Çocuğumu verdiğim aile her yerden beni engelledi.
“BİR KERE SARILSAM YETER”
Benim numaram onlarda var ama yok demişler. Bir kere de olsa evladıma sarılmak istiyorum. Bana ‘annem’ desin yeter. Ben ne anne demesini gördüm, ne yürüyüşünü gördüm, ne mama yiyişini gördüm yavrumun. Hasret içinde yanıyorum. Artık kavuşmak istiyorum çocuğuma. Allah rızası için benim elimden tutun. Bana yardım edin. Bir kere de olsa çocuğumu görmek istiyorum.” (ensonhaber)
