Değerli Büyük Sivas okurları sizlere bu yazımızda Sivas Atasözleri derlendi. Bu söz Sivas’a mı ait diyeceğiniz çok sayıda sözle sizleri başbaşa bırakıyoruz.
Sivas Atasözleri! Atalarımızın Sivas’ta Kullandığı Sözler! Sivas Kaynaklı Sözler
| Acı (yiti) sirke küpüne zarar verir. |
| Bakan göze yasak olmaz. |
| Çıkacak cana ceza olmaz. |
| Dağ dağ üstünde olur, ev ev üstünde olmaz. (iki aile bir arada barınamaz) |
| Deli dağdan, aşık sudan, akıllı yeşillikten hoşlanır. |
| Eken biçer, konan göçer, cennetin kapısını cömertler açar. |
| El karnı ağrıyınca kara donu giydirir. |
| El yumruğunu bilmeyen kendi yumruğunu değirmen taşı sanır. |
| En kötü koca bir dağdan iyi gölge verir. |
| Gavur içinde din artmaz, yoksul içinde mal artmaz. |
| Gönül halden bilmez, Erciyes’ten kar ister. |
| Gurbette öğünmekle hamamda türkü söylemek kolaydır. |
| Hak doğrunun yardımcısıdır, arşa çıkıncaya kadar. |
| Hançer yarası geçer de dil yarası geçmez. |
| Huylu huyundan vazgeçmez, ya öle, ya gebere. |
| İşine (sanatına) hor bakan, boğazına torba takar. |
| İtinen (itle) yatan bitle kalkar. |
| Kadındır adamı deli eder, kadındır deliyi adam eder. |
| Kadının yüklendiği göç şuraya varmaz. |
| Kaynanalı gelin hatun gelin, kaynanasız gelin natır gelin (dir). |
| Kel ölür sırma saçlı, kör ölür badem gözlü (olur). |
| Kılıç kınını kesmez. |
| Leyleğin ömrü lak lakla geçer. |
| Mal biter malamatlık bitmez. |
| Mart ayı dert ayı (dır). |
| Meyvalı ağacı taşlarlar. |
| Nasibi kesilen itin kurban bayramı arifesinde ayağı kırılır. |
| Ne ekersen onu biçersin |
| Nerde kazan kaynar orda maymun oynar. |
| Oğlan anasını, inek danasını bilir. |
| Olan dört bağlar, olmayan dert bağlar. |
| Paralı adamdan dağlar da korkar. |
| Rahat koyun yerinden oynamaz. |
| Rüzgâr eken fırtına biçer. |
| Saç sefadan, tırnak cefadan uzar. |
| Sağırın oğlu ağlamaz. |
| Su aktığı yere yine akar |
| Şalgam suya düşünce yağ oldum sanır. |
| Toprağı işleyen, ekmeği dişler. |
| Yenenle yanana dağ bile dayanmaz. |
| Zülm ile âbâd olanın, ömrü berbat olur. |
| Ağustostan sonra ekilen darıdan |
| Bal vermeyen arıdan |
| Kocasından sonra kalkan karıdan |
| Haram kazanılan paradan |
| Kimseye hayır gelmez |
| Allahümme ferden |
| Sakın kelden körden |
| İlle topaldan ille topaldan |
| Altundan kupa olsa, susuz çeşmeden dolmaz |
| Yiğit ne kadar mert olsa, düşenin dostu olmaz |
| Ananın ilki olmaktansa dağlarda tilki ol. |
| Aslı paktan kemlik gelmez şek |
| Katıra güvenme babası eşek |
| Ayağını sıcak tut başını serin |
| Kendine bir iş tut düşünme derin. |
| Deh demeden giden at |
| Buyurmadan gören evlat |
| Eve girince gülen avrat |
| Gir oyna çok oyna. |
| Deh demeden gitmeyen at |
| Buyurmadan görmeyen evlat |
| Eve girince gülmeyen avrat |
| Gir ağla, çık ağla. |
| Dostun sofrasında ben yemem deme, elin gitsin gelsin yemesen de. |
| Dur dur durmuşa var |
| Askerden gelmişe var |
| Karısı ölene var |
| Kıymetini bilene var (Kıymetini bilenle evlen) |
| El oğlu hilebazdır kimse bilmez fendini |
| Her kime iyilik edersen sakın ondan kendini. |
| Ev yapayım dersen himinden (temelinden) başla |
| Zengin olayım dersen durmadan işle |
| Fakir olayım dersen uykuya başla |
| Uyku seni bir kenara götürür. |
| Geçme muhannet köprüsünden koy aparsın su seni |
| Yatma tilki gölgesinde koy yesin aslan seni. |
| Irmak kenarında ev yapma sel için |
| Dağ başında harman yapma yel için |
| Kocalıkta genç karı alma el için. |
| Önce deveni bağla, sonra tevekkül et. |
| Sev seni seveni, yer ile yeksân ise |
| Sevme seni sevmeyeni Mısır’a sultan ise |
| Söz bilirsen söyle ibret alsınlar |
| Söz bilmezsen sus ki adam sansınlar. |
| Tarlada ekinim var deme ambara girmeyince |
| Hayırlı evladım var deme el koynuna girmeyince |
| Sadık dostum var deme başına bir hal gelmeyince |
| Vefakâr karım var deme yok gününü görmeyince |
| Unu eleyene, kızı dileyene vermeli |
| Üzümünü ye, bağını sorma |
| Yolcu isen er (erken) git |
| Borçlu isen ver git |
| Rençber isen herk et (toprak işle) |
| Atalar sözü yerde kalmaz |
| Ata dostu oğula mirastır |
| Alışveriş güldür, çabuk solar |
| Başın (canın) sağlığı, dünya varlığı |
| Büyük evin nimeti, küçük evin ziyneti |
| Ev sahibinin aşına değil, kaşına bakılır |
| Ustasız zenaat haramdır |
| Her adam bir olmaz, her çiçek gül olmaz |
| İyiliğe iyilik her kişinin kârı, kötülüğe iyilik er kişinin kârı |
| İnsanı bir gemi, Akıl dümeni, Fikir yelkeni, Kullan kendini, Göreyim |
| Kanma kötü sözüne bilse iyisini söyler |
| Ağarmadık saç, ağrımadık baş olmaz |
| Ağır taş yerinden kalkmaz, yuvarlanan taş yosun tutmaz |
| Ağızdan burun yakın, kardeşten karın yakın (karın:insanın kendi, nefsi) |
| Ev sahibinin nefesi eve direktir |
| Ev dediğin evrendir, ucu dönmez kervandır |
| Alma mazlumun ahını, gökten indirir şahini |
| Ana baba ne demek bal ile kaymak yemek |
| Kardeş kardeşi atmış, yar başında tutmuş |
| Ar gitti Mısır’a, namus da ardı sıra |
| Kağnı gider de Kayış ne çeker |
| Araba devrilince yol gösteren çok olur |
| Bana benden olur her ne olursa, başım rahat bulur dilim durursa |
| Zengin arabasını dağdan aşırır, fakir düz ovada yolunu şaşırır |
